••• آسمانه

♥ مطالب ادبی .!.!.!.!. مطالب مذهبی ♥

حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع: إِنَّ أَخْسَرَ النَّاسِ صَفْقَةً وَ أَخْيَبَهُمْ سَعْياً- رَجُلٌ أَخْلَقَ بَدَنَهُ فِي طَلَبِ مَالِهِ- وَ لَمْ تُسَاعِدْهُ الْمَقَادِيرُ عَلَى إِرَادَتِهِ- فَخَرَجَ مِنَ الدُّنْيَا بِحَسْرَتِهِ وَ قَدِمَ عَلَى الْآخِرَةِ بِتَبِعَتِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: همانا زيانکارترين مردم در معاملات، و نوميدترين مردم در تلاش، مردی است که تن در گرد آوری مال خسته دارد، امّا تقديرها با خواست او هماهنگ نباشد، پس با حسرت از دنيا رود، و با بار گناه به آخرت روی آورد.
 
(اعتقادی، اقتصادی)
 
 
 
 
 
 

وَ قَالَ ع: الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ- فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى يُخْرِجَهُ عَنْهَا- وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا حَتَّى يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا

 

 و درود خدا بر او، فرمود: روزی بر دو قسم است: آن که تو را می‌خواهد، و آن که تو او را می‌جويی. کسی که دنيا را خواهد، مگر نيز او را می‌طلبد تا از دنيا بيرونش کند، و کسی که آخرت خواهد، دنيا او را می‌طلبد تا روزی او را به تمام پردازد.
(اقتصادی، اعتقادی)

 

 

 

 

+ نوشته شده در دو شنبه 19 خرداد 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اقتصادی,پند اعتقادی,مردم,مال,دنیا,معامله,حسرت دنیا,بار گناه,روزی,آخرت, ساعت 15:29 توسط آزاده یاسینی


حکمت نهج البلاغه

 وَ قَالَ ع فِي بَعْضِ الْأَعْيَادِ - إِنَّمَا هُوَ عِيدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِيَامَهُ وَ شَكَرَ قِيَامَهُ

- وَ كُلُّ يَوْمٍ لَا يُعْصَى اللَّهُ فِيهِ فَهُوَ عِيدٌ

 و درود خدا بر او، فرمود: (در يکی از روزهای عيد) اين عيد کسی است که خدا روزه‌اش را پذيرفته،
و نماز او را ستوده است، و هر روز که خدا را نافرمانی نکنند، آن روز عيد است
 
(اجتماعی، اخلاقی)

 
 

وَ قَالَ ع: إِنَّ أَخْسَرَ النَّاسِ صَفْقَةً وَ أَخْيَبَهُمْ سَعْياً - رَجُلٌ أَخْلَقَ بَدَنَهُ فِي طَلَبِ مَالِهِ
- وَ لَمْ تُسَاعِدْهُ الْمَقَادِيرُ عَلَى إِرَادَتِهِ - فَخَرَجَ مِنَ الدُّنْيَا بِحَسْرَتِهِ وَ قَدِمَ عَلَى الْآخِرَةِ بِتَبِعَتِهِ

 و درود خدا بر او، فرمود: همانا زيانکارترين مردم در معاملات، و نوميدترين مردم در تلاش،
مردی است که تن در گرد آوری مال خسته دارد، امّا تقديرها با خواست او هماهنگ نباشد،
پس با حسرت از دنيا رود، و با بار گناه به آخرت روی آورد.
(اعتقادی، اقتصادی)